همشهری آنلاین- مهدیه تقویراد:سالن ایوان شمس مملو از مهمانانی است که همگی توانیاب هستند و حمید صاحب، مدیر ادارهکل سلامت شهرداری تهران که در جمعشان حاضر است، میگوید: امکان حضور معلولان در همه بخشهای مختلف جامعه باید فراهم شود. این مسئله نهتنها وظیفه شهرداری بلکه وظیفه دستگاههای مختلف مانند بهزیستی و دیگر نهادها هم هست. شهرداری تهران توجه ویژهای به حمایت از معلولان دارد و مناسبسازی معابر، خیابانها و پیادهروها برای رفتوآمد معلولان در پایتخت ازجمله فعالیتهای اجرایی است. البته مناسبسازی فقط ویژه خیابانها و حملونقل عمومی مانند مترو و اتوبوس نیست و مسائل فرهنگی و اجتماعی همچنین آموزشی را هم شامل میشود و شهرداری بهعنوان خادم مردم باید بتواند به تقاضاهای مختلف برای معلولان در پایتخت پاسخ دهد.
گروههای هدف مطالبهگر باشند
مدیر ادارهکل سلامت شهرداری تهران پیشنهادی هم برای شرکتکنندگان دارد و میافزاید: اگر در شهر مشکل مناسبسازی داریم شاید یکی از مهمترین علتهای آن فقدان حضور کافی گروههای هدف در جامعه برای مطالبه حقشان است. وظیفه ما زمینهسازی برای مطالبه مردم است. این مسئلهای است که متأسفانه گم شده و وظیفه مدیران شهری فراهمکردن زمینه مشارکت و مطالبهگری مردم است و بدون حضور مردم ما کاری نمیتوانیم در شهر انجام دهیم.
تقدیر از برگزیدگان
پس از سخنرانی نوبت به رونمایی از کتاب «شهر من سلام» میرسد که مجموعه نامههای برگزیده شهروندان دارای معلولیت به مدیران شهرداری تهران است که پس از انتشار فراخوان نامههای افراد دارای معلولیت جمعآوری شده و بهصورت کتاب درآمده است. تعداد این نامهها به ۳هزارو۱۶۸میرسد و از میان آنها ۵۰نامه توسط ادارهکل سلامت شهرداری تهران برگزیده و در کتاب چاپ شده است. به همین دلیل در زمان برپایی مراسم از ۱۰نگارنده نامه قدردانی میشود.
توجه بیشتر به معلولان ذهنی
شهلا مختاری مادر هاجر فخاری، ۴۱ساله، دارای معلولیت ذهنی: کاش شهر و بوستانها برای بچههای دارای معلولیت ذهنی مناسبسازی شود؛ چون این گروه حتی اگر سنشان بالا باشد همانند بچههای کوچک رفتار میکنند و نیازهایشان با سایر همسنوسالهایشان متفاوت است. رفتوآمد با این بچهها در شهر برای ما سخت است و حتی یک جای تفریحی که مختص معلولان ذهنی باشد و ما بتوانیم با خیال راحت بچهها را به آنجا ببریم وجود ندارد.
شهری که برای ما نیست
نازنینفاطمه جمشیدیمومنی، ۴۲ساله، دارای معلولیت جسمی-حرکتی: معلولان حرکتی مشکلات زیادی برای تردد در شهر دارند. آسانسورها خراب هستند یا شهروندان عادی اجازه نمیدهند امثال من در اولویت سوارشدن باشیم. رمپهایی که شیب زیادی دارند و بعضی ایستگاههای اتوبوس برای ما مناسبسازی نشدهاند. ما حتی برای دیدن فیلم در سینماها و سالنهای تئاتر مشکل داریم و آرزوی نوشیدن یک فنجان قهوه در کافهای که بتوانم با ویلچر واردش شوم به دلم مانده است.
خواسته کوچک ما تنها کمی تغییر است
فهیمه رحیمی، معلول جسمی-حرکتی، ۴۳ساله: شهر تهران دسترسپذیری مناسبی برای معلولان ندارد و همین مسئله باعث شده این افراد نتوانند در جامعه حضور پررنگی داشته باشند. ما همه دوست داریم بدون وابستگی به دیگران در خیابانهای شهر رفتوآمد کنیم و به امکانات شهرمان دسترسی داشته باشیم. ما دوست نداریم پشت درهای بسته آسانسورهای خراب بمانیم و ادارهها و سازمانها حتی یک رمپ ساده برای رفتوآمد بهتر ما نداشته باشند. خواسته ما تنها کمی تغییر در شهر است.
رفع موانع با کمک مسئولان شهری
مادر نگار واشقانیفراهانی، سندروم داون، ۲۸ساله: پیادهروهای شهر سطح یکنواختی ندارند و تردد برای دختر من و دوستانش دشوار است. ما همهجا باید فرزندانمان را همراه ببریم و همین همراهی باعث شده تا برای انجامدادن یک کار کوچک در شهر زمان زیادی صرف کنیم. این بچهها توان کمی دارند و زندگی در شهری که مناسبسازی نشده نیروی زیادی از آنها میطلبد. اگر بشود حتی یکی از این مشکلات با کمک مسئولان رفع شود، صدای خنده این بچهها آسمان تهران را رنگین میکند
10برگزیده چه کسانی بودند؟
در برنامه با حضور مدیران شهری از افراد دارای معلولیتهای اوتیسم، نابینا و کمبینا، ناشنوا و کمشنوا، جسمی-حرکتی با ویلچر و جسمی-حرکتی بدون ویلچر تقدیر شد.
نفرات اول تا سوم: محمد ورمزیار، نازنینفاطمه
جمشیدیمومنی، شهره سبزواری
نفرات شایسته تقدیر: صلاحالدین محمدی عیسیآباد، امیر مرادی، هاجر فخاری، بیتا جوان، فهیمه رحیمی
خردسالترین شرکتکننده: نازنینزهرا پارسائیان، 13ساله
جایزه ویژه هیأت داوران: سعید قدیانی
نظر شما